دوست فقیرمن،ای کاش بدانی همان فقیریست که مایه ی نگون بختی توست.
دوست فقیرمن اگرمی دانستی، آن گاه ازنصیب الهی خرسند می شدی.
آری،شناخی عد ل.زیرا دارایان از شناخت عدل به ثروث انبوه خویش منصرفند.
آری ژرفای زندگی!
زیرا توانمندان از آن،رو به سوی غرورخویش دارند.
ظس انک اذ عدل و زندگی شاد باش
زیرا تویی که زبان عدل وکتاب زندگی هستی.
آری،دل خوش دار
چراکه تو خاستگاه فضیلت یاوران خویشی یاری گری فضیلت گیرندگان به دست توست.
