روزگاری رفت ومن در هر زمان
آزمودم رنج غربت را بسی
درد غربت می گدازد روح را
جز غریب این را نمی داند کسی
هست غربت گونه گون در روزگار
محنت غربت بسی مرگ آور است
از هزاران غربت اندوه خیز
غربت "بی همزبانی" بدتر است
